Η γιορτή αυτή, που εμφανίζεται ως εαρινό γλέντι στη φύση, αποτελεί παράλληλα επιστροφή στο χώρο και το χρόνο, μια τελετουργική ανα-δήλωση της κοινότητας, στον τόπο του πρώτου οικισμού. Ο Άγιος Κωνσταντίνος στον Γεωργουλά, «επιβάλλοντας» τη σύμπραξη της λαϊκής και επίσημης λατρείας, συγκεντρώνει την κοινότητα σε κοινό γεύμα μετά την λειτουργία.