Λίγα λόγια για τον Γιώργο Αγγειοπλάστη

 Ο ΓΙΩΡΓΟΣ Κ. ΑΓΓΕΙΟΠΛΑΣΤΗΣ γεννήθηκε στα Σέρρας το 1947. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την καταγραφή και δημοσιοποίηση της εξέλιξης της μουσικής στη γενέτειρά του. Άρθρα του, που αφορούν στη σερραϊκή μουσική παραγωγή μέχρι και τα τέλη του εικοστού αιώνα, έχουν φιλοξενήσει και παρουσιάσει περιοδικά της περιφέρειας και του κέντρου. Κατά την περίοδο 1984-2004 δημιούργησε αρχείο από φωτογραφικό και έντυπο υλικό. Μεγάλο μέρος του εξέδωσε και κατά καιρούς εξέθεσε. Παράλληλα, παρουσίασε νέους καλλιτέχνες της λόγιας μουσικής. Οργάνωσε αφιερώματα σε μουσικούς με τεκμηριωμένη προσφορά στην πόλη των Σερρών, με πρώτο τον περισσότερο σημαντικό Σερραίο μουσικοσυνθέτη Χρήστο Π. Σταματίου (1909-1998), μέρος του έργου του οποίου επίσης εξέδωσε. Τέλος, πρωτοστάτησε στην ίδρυση ή αναδιοργάνωση μουσικών συλλόγων, σχημάτων και χορωδιών πολυφωνικής μουσικής, συμμετέχοντας τακτικά από το 1965 ως μέλος και εκπρόσωπός τους.

Η οργάνωση του Μουσικού Αρχείου - Οι εκδόσεις

Το 1983 εκδίδει (επιμέλεια) τα πρώτα Δημοτικά τραγούδια της περιοχής Σερρών σε εναρμόνιση για μικτή χορωδία του Χρήστου Π. Σταματίου. Η έκδοση -1000 αντίτυπα- στέλνεται σε όλες τις ελληνικές χορωδίες και τα σερραϊκά δημώδη τραγούδια περιλαμβάνονται στο ρεπερτόριο πολλών ελληνικών αλλά και ξένων χορωδιών. Συνειδητοποιεί πολύ σύντομα πως ο χώρος μουσικών εκδόσεων αλλά ιδιαίτερα αυτός της οργανωμένης και συστηματικής έρευνας του μουσικού παρελθόντος της πόλης των Σερρών έχει ξεχωριστή ευεργητική σημασία για την τοπική ιστοριογραφία. Η επιθυμία του να διασώσει και να προβάλλει την τεράστια ανιδιοτελή μακροχρόνια προσφορά στη μουσική των αφανών και αθόρυβων, άγνωστων και ανώνυμων κυρίως Σερραίων -χορωδών, λαϊκών τραγουδιστών, φτωχών οργανοπαιχτών-, ήταν η βασική αιτία του εγχειρήματός του για την εκδοτική δραστηριότητα των χρόνων που θα ακολουθούσαν. Από το 1984-85 αρχίζει τη συγκέντρωση και την ταξινόμηση του πρώτου υλικού, φωτογραφικού και έντυπου, αλλά και των πληροφοριών για την έκδοση του πρώτου ιστορικού λευκώματος για τον 20ό αιώνα, που πραγματοποιείται πολύ σύντομα, το 1986, με μια αληθινά έκδηλη ικανοποίηση και υποδοχή από μέρους των Σερραίων. Στον επαγγελματικό του χώρο και σε καθημερινή βάση καλούνται και προσέρχονται δεκάδες παλιοί Σερραίοι μουσικοί για να καταθέσουν τις μαρτυρίες τους ή να χαρίσουν σπάνιο φωτογραφικό υλικό, ακόμα από τις αρχές του αιώνα. Κατά τη δεκαετία του ’80 ζούσαν οι γεννηθέντες στις αρχές της πρώτης δεκαετίας του εικοστού αι. Ο «εκμεταλλεύσιμος» χρόνος ήταν ελάχιστος, το υλικό δυσεύρετο και πολυτιμότατο. Οι συνεντεύξεις και οι τακτικές επισκέψεις στα σπίτια παλιών μουσικών διήρκεσαν 20 χρόνια. Η έρευνα δεν περιορίζεται, φυσικά, μόνο στην πόλη των Σερρών. Περιλαμβάνει τους Σερραίους της γείτονος Θεσσαλονίκης με μεταβάσεις του ιδίου ή τρίτων και συναντήσεις που θεωρήθηκαν απαραίτητες. Σερραίοι, επίσης, των Αθηνών καλούνται με επιστολές ή τηλεφωνικά να συνεισφέρουν πληροφοριακό και φωτογραφικό υλικό ανταποκρινόμενοι θετικά στη συντριπτική τους πλειονότητα. Είναι γνωστό πως οργανωμένα αρχεία δεν υπήρχαν στα Σέρρας. Το αρχείο του παλιότερου, εν δράσει ακόμα, σερραϊκού μουσικογυμναστικού συλλόγου, του «Ορφέα», χάθηκε. Το πληροφοριακό, κυρίως, υλικό, αν εξαιρέσουμε τις μαρτυρικές καταθέσεις των Σερραίων και τους γνωστούς προβληματισμούς που προκύπτουν κατά την τεκμηρίωση, αξιολόγηση (υποκειμενικές εκτιμήσεις, εικασίες, εξιδανικεύσεις) και αξιοποίηση μέρους ή του συνόλου των ειδήσεων, αναζητήθηκε σε βιβλιοθήκες της Θεσ/νίκης (Φιλοσοφική Σχολή Α.Π.Θ., Βαφοπούλειο Ίδρυμα κ.λπ.), των μονών του Αγίου Όρους, του Πατριαρχείου της Πόλης, του εξωτερικού κ.α. Σε τοπικό επίπεδο διασώζονται ελάχιστα βοηθήματα, κι αυτά της γενικής βιβλιογραφίας, στη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη και περισσότερα, ιδίως τα τελευταία χρόνια, στο παράρτημα των Γενικών Αρχείων του Κράτους.